Er was eens … Vuur! Er was eens Water. Er was eens Lucht. En er was eens Aarde.
Samen keken deze elementen de kosmos in. Ze keken naar alle ruimte die er was. Zoveel vrije plaats tussen de sterren … Samen besloten ze om een planeet te maken, waar ze zouden gaan leven.
Aarde maakte allereerst een grote ronde planeet, de aardbol. Ze legde daar met de grootste zorgzaamheid een vaste bodem en een vast grond op, gemaakt van de bruine stof die wij nu ook aarde noemen. Ze wist dat de aarde veel leven zou gaan dragen, dus maakte ze de aarde stabiel. Ze wilde de levende wezens de zekerheid geven van gedragen te worden. Voel maar hoe wij nu ook op de aarde staan, stevig en en stabiel. Werklustig als Aarde is, liet ze uit de grond bergen ontstaan. Omdat ze zo goed kan plannen, ordenen en kan volhouden, maakte ze ook nog bomen en rotsen. Ze maakte heel wat moois, waarop wij als levende wezens mogen vertrouwen. De bomen zuiveren onze zuurstof. De rotsen en de bergen zijn betrouwbaar, ze zullen er altijd zijn. Aarde vindt kwaliteit en deugdzaamheid belangrijk, en liet daarom uit de grond van de aarde, aan de bomen en de struiken, de heerlijkste eetbare fruiten, groenten, kruiden groeien. Ze werkte alles heel nauwkeurig af. Trouwhartig voorziet ze ons van heerlijke overvloed. Dat geeft haar levensvreugde. Ze blijft ons dragen, hoe wij ook met elkaar en met haar omgaan.
Water begon te stromen over de hele bodem van de aarde. En bleef sindsdien steeds in beweging: ze creëerde oceanen, maakte regenbuien om te zorgen voor het ontspruiten van leven op de droge aarde. Wanneer ze planten, bloemen, fruit en groenten zag groeien, voelde ze zich nuttig, solidair en genoot ze van alle emoties en verwondering bij het zien van zoveel pracht. Ingetogen legde ze zeer lange rivieren aan, buigzaam kronkelde ze met een grote kalmte over de aardbol. Dienstbaar geeft ze ons te drinken en met veel inlevingsvermogen wast ze ons proper en fris. Wanneer water een rots op haar weg tegenkomt, trekt ze zich niet terug, ontdekt ze de rots, twijfelt even, voelt aan welke richting ze het best uit kan gaan en stroomt vergevingsgezind en zachtmoedig langs een andere weg verder. Soms zijn onze gevoelens rustig, lijken we een kalm meer in een bos. Andere keren, zijn er vele golven en lijkt er storm op zee te zijn. Het is belangrijk om het water, hoe het ook stroomt, te laten stromen. Doordat het er mag zijn, trekken de golven en de stormen na een tijdje voorbij. Op een keer is de regen uit de wolk gevallen.
Lucht, beweeglijk als ze is, bracht water met haar windvlagen in beweging. Speels als ze is, deed ze de blaadjes van de bomen ritselen. Joviaal en levenslustig als ze is vulde ze de longen van mensen, beren, en krekels, zo groot en zo klein … Lucht kwam en gaf alles wat leefde levensadem. Ze spreidde zich uit over de hele aarde, van de bodem tot hoog in de oneindigheid. Lucht houdt van vrijheid! Met heel veel fantasie, geraakt ze door het kleinste sleutelgaatje, het kleinste kiertje tussen de deur, maakt ze van de wolken de meest gekke vormen … Lucht pent onze gedachten met haar ruimdenkendheid, geeft ons inspiratie en blaast onze zorgen weg. Wanneer er teveel wind is, chaos in onze gedachten, wanneer er donderwolken langs onze blauwe hemel varen, lucht dan je hart. Dan kunnen we weer beter ademhalen.
Vuur maakte ook een ronde bol, een warme grote vuurbol die wij de zon heten en die ons en onze planeet warmte geeft – goed weer – en veel licht. Vuur maakte in al haar enthousiasme verschillende vonken die stralend zijn en vele mensen kunnen herinneren aan hun eigen vuur. Met veel wilskracht en strijdlust maakte vuur de bliksem die op slechts een fractie van een seconde op een directe manier de hele lucht kan verlichten. Vuur heeft geen vrees en neemt gemakkelijk de leiding. Met veel hartstocht, passie en energie maakt ze anderen warm, letterlijk en figuurlijk. Vuur leert ons over enthousiasme, wilskracht, en warmte. Wanneer je vuur te hoog opvliegt, te snel in vlam staat of wanneer er uit de roodgloeiende houtsblokken van je inzet geen vuur wil ontstaan, zorg dan goed voor je energie en je rust, voor je voeding en laat anderen je helpen je vuur weer aan te steken. We zijn er voor elkaar.
Wij bestaan uit elkaar, wij zijn natuur, zijn er met elkaar, zijn er voor elkaar, met aarde, water, lucht en vuur.
Mitakuye Oyasin.
*verhaal mede geïnspireerd op mijn studie ‘Persoonlijkheidscoach, 4 ELEMENTEN LEER 2014-2016 – http://www.europeseacademie.be/
en hier kijk ik naar uit :) ->
zinschrijven 